"Dialogi z szuflady" to wspólny projekt wydawniczy poetów - rozmowa kobiety z mężczyzną i mężczyzny z kobietą.

"Autorka dysponuje bardzo dobrym warsztatem metodologicznym, potrafi przeanalizować źródło historyczne, ma też odpowiednie przygotowanie, jeśli chodzi o przypisy, wykaz źródeł i bibliografii". [prof. dr hab. Jacek Chrobaczyński, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie]

"Sporo trudu poświęciła autorka gromadzeniu materiałów, o czym może świadczyc fakt, że w bibliografii wymienione są [liczne] pozycje. Wykaz ten jest dla kolejnych pokoleń studentów nader cenny, skracający i to znacznie czas poszukiwań map, folderów, ikonografii itp. Duża liczba przypisów na poszczególnych stronach może raz jeszcze dobrze świadczyć o autorce, pragnącej ułatwić zadanie czytelnikowi. Godzi się podkreślić, że Katarzyna Dominik w kolejnej swojej publikacji przedstawia historię i dzieje, które są zawieruszone w różnych, najczęściej rozproszonych publikacjach". [Andrzej Domagalski "Dziennik Polski"]

Dzięki podróży z Jezusem do Emaus uczniowie odkryli swoje wnętrze, swoją duszę. Podobnie do nich postąpiła Katarzyn Dominik w swoim najnowszym tomie zatytułowanym „Moja droga do Emaus”, a jej efektami dzieli się z czytelnikami Ewangeliczna droga do której nawiązuje książka była wyjątkowa: podczas podróży Jezus nie od razu zaczynał od przekazania całej prawdy o sobie. Najpierw uważnie słuchał, pozwolił swoim uczniom, którzy go nie rozpoznali, wyrzucić z siebie rozczarowania i zwątpienia. Bo aby dobrze mówić, trzeba najpierw jeszcze lepiej słuchać. „Dlatego w „Drodze do Emaus” przez trzy kolejne rozdziały: „Sercem pisane…”, „Rymem składane…”, „Ars Poetica…” autorka wyciska łzy, łamie przyjęte poetyckie schematy, kruszy nasze jestestwo i zmusza czytelników do głębokiej autorefleksji. - Dla mnie pisanie wierszy jest nie tylko ciągłą wędrówką, ale i budowaniem świata od nowa, w którym roztacza się czar magii poetyckiego doznania, wrażliwości serca, nieprzenikliwości duszy, szczerość wyznań, zanurzenie się w magiczne obrazy malowane słowem. Poezja pomaga odkrywać prawdziwy, niejednokrotnie głęboko w sercu skrywany sens wewnętrznego „ja” poety, „rysującego słowem” ludzkich marzeń, oczekiwań, rozpaczy, radości i nadziei - potwierdza autorka. Katarzyna Dominik to historyk, absolwentka studiów doktoranckich, publicystka, pisarka, poetka, dziennikarka, korektorka i edytor tekstów, laureatka licznych konkursów literackich, poetyckich, fotograficznych oraz kulinarnych, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Propagatorka oraz ambasadorka DKMS Bazy Dawców Komórek Macierzystych Polska, członkini Myślenickiej Grupy Literackiej „Tilia”. Autorka licznych książek na temat rodzinnego miasta Dobczyce. To już szósty jej tomik, a łącznie posiada 40 wydawnictw. - Pozwolę sobie zachęcić czytelnika do lektury tej poezji, bo bez wątpienia jest znakomitym panaceum na niedogodności życia człowieka, ale z drugiej strony stanowi ciekawy przewodnik jak sobie z nim radzić. Wartości tej poezji, która w naszej literaturze obecnej jest czymś unikatowym, jednak wiele mówiącym, mającym ogromną siłę oddziaływania na uczucia, sumienie i wyobraźnię - przekonuje prof. Ignacy Fiut. Podobne zdanie ma poeta Jacek Pelian, którzy we wprowadzeniu pisze: - Poezja Kasi jest bardzo sugestywna, ale i zarazem bardzo prosta, bez żadnych współczesnych mód i udziwnień. Prosta, aż „do bólu” w przekazie, ale i bardzo chwytająca za serce. Dlatego jest zrozumiała dla każdego. Ona ma wiele nurtów, odcieni i barw, jak rwąca od źródła do ujścia rzeka ludzkiego żywa. Autorka swoje dzieło dedykuje „wszystkim swoim nauczycielom - tym realnym, wirtualnym, duchowym oraz życiowym, którzy pokazali mi, jak pięknie żyć i stać się lepszym człowiekiem - dziękuję.”[https://gazeta.myslenice.pl/to-jej-wyjatkowa-droga]

To, co mnie urzeka w jej poezji, to wielka chęć i radość życia. Choć czasem wiersze mówią o cierpieniu, smutku i chorobie, są - dziwnie to zabrzmi - optymistyczne(...)”. [ks. Robert Pietrzyk - Dziennik Polski z dnia 6 kwietnia 2019]

[Z tekstu książki] W niniejszej pracy postaram sie nakreslic dzieje parafii dobczyckiej na przestrzeni wielu wieków. Parafia Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Dobczycach to temat rzeka, niekończaca się opowieść, która ma poczatek, ale brakuje jej końca. [Katrzyna Dominik]

W swoich "(...) wierszach zebranych" Katarzyna Dominik jest autentyczna i wiarygodna dlatego, że bohaterem tych wierszy pozostaje zwykły człowiek i jego życie. Autentyczna, ponieważ nie wymyśla sztucznych sytuacji, ale pisze o ludziach, których spotkała na swojej drodze. Nie koloryzuje ani ludzi, ani sytuacji, w jakich się znajduje. Po prostu jest sobą. Ryszard Rodzik (Redaktor "Radia Alfa")

Moje Eldorado” to czwarty indywidualny tomik poetki. Czwarty i szczególny, bo powstał w bardzo trudnym i skłaniającym do smutnych refleksji czasie Wieczór poetycki jaki 22 kwietnia odbył się w budynku Miejskiej Biblioteki Publicznej w Dobczycach był poświęcony nowemu tomikowi poezji Katarzyny Dominik zatytułowanemu „Moje Eldorado”. Katarzyna Dominik to poetka której literackie początki sięgają myślenickiej grupy „Tilia”, zaś „Moje Eldorado” to jej czwarty indywidualny tomik. Czwarty i szczególny, bo powstał w bardzo trudnym i skłaniającym do smutnych refleksji czasie. W wierszach „Mojego Eldorado” znajduje to bardzo dobitne odzwierciedlenie. To utwory proste w formie, a jednak chwytające za serce. Czytając je udziela się człowiekowi wzruszenie, nawet jeśli nie znamy kontekstu ich powstawania. Ukradkiem ocierali łzy słuchający tych strof odbiorcy, drżał głos czytającym te utwory uczennicom Gimnazjum w Dobczycach. Jak stwierdziła Katarzyna Dominik: - Ten tomik powstał z potrzeby serca. Coś kazało brać ołówek do ręki i zrzucić z siebie ten ciężar emocji. - „Moje Eldorado” to taka swoista forma terapii. Mam nadzieję że w tych dosyć nostalgicznych i melancholijnych klimatach da się jednak dostrzec jakąś nutkę optymizmu - podkreślała. - Dlatego pisanie wierszy jest nie tylko ciągłą wędrówką, ale i budowaniem świata od nowa, w którym nieustannie roznosić się będzie czar magii poetyckiego doznania, wrażliwości serca oraz nieprzenikliwości duszy. Ponadto szczerość wyznań jakie przelewam na papier umożliwiają zanurzenie się w magiczne obrazy przeniknięte śmiałością metafor, gdzie niejedno egzystencjalne doświadczenie spotyka się z metafizycznym stanem swoistej nostalgii, bólu oraz duchowego uniesienia i szczęścia - tłumaczy autorka. [...] [Rafał Podmokły, https://gazeta.myslenice.pl/eldorado-katarzyny-dominik]

[...] dzięki pomocy finansowej wielu hojnych darczyńców, udało się wydać książeczkę traktującą o mieście rodzinnym autorki. W przekroju historycznym opisuje ona m.in. lokację i przywileje ówczesnego miasta królewskiego, czasy rozwoju grodu i jego zastoju oraz upadku. Katrzyna Dominik pisze o początkach grodu aż po lata powojenne - zwięźle i przystępnie, natomiast w drugiej części skupia się na nazewnictwie ludowym na terenie miasta oraz gminy. Zasiadającej w Komitecie Organizacji Jubileuszu 700-lecia Dobczyc młodej historyczce gromadzenie materiałów zajęło dobre pół roku. - Pomógł mi niezawodny Leszek Kawalec - dodaje - służący radą, który udostępnił mi swoje bogate zbiory, pomogła gmina, nie mówiąc już o udostępnionym mi Archiwum Oddziału PTTK oraz prywatnych zbiorach fotograficznych Józefa Półtoraka. [...] https://dziennikpolski24.pl/[https://dziennikpolski24.pl/ukazala-sie-ksiazka-katarzyny-dominik-z-dziejow-dobczyc-i-okolic/ar/2629530]

Wierszy Katarzyny Dominik nie da się niczym zastąpić… Główną ich zaletą jest prawda i szczerość. Autorka przelewa z serca na kawałek kartki, swoje życie, problemy, pragnienia, wierząc, że kiedyś jej marzenia staną się rzeczywistością. To, co mnie urzeka w jej poezji, to wielka chęć i radość życia - napisał w posłowiu ks. Robert Pietrzyk - dyrektor Radia Plus Kraków. Tom to już siódma publikacja autorki. W druku ukazały się już „Rys historyczny PTTK w Dobczycach” (2007), „Z dziejów Dobczyc i okolic” (2009), „Dobczyce raz jeszcze, ale całkiem inaczej” (2010), „Dobczyckiej poezji czar – wiersze zebrane” (2012). Poza tym jest współautorką albumu „Dzieje parafii pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Dobczycach” (2011) oraz składanki pocztówkowej nawiązującej do jej rodzinnego miasta – „Dobczyce - te mniej znane…” (2011). [...] [Piotr Ślusarczyk, https://gazeta.myslenice.pl/kropla-krwi-zycia-bezcenny-dar]